Outplacement betaald door de werkgever is onbelast.
Outplacement slaat op begeleidende diensten om ontslagen of met ontslag bedreigde werknemers te helpen bij het vinden van een nieuwe betrekking of bij het opstarten van een activiteit als zelfstandige.
Het begrip outplacement komt uit de USA. In 1979 introduceerde Drs. Claessens outplacement in Nederland. Een andere grote organisatie is Van Ede & partners. Anno 2012 zijn er circa 200 outplacementbureaus in Nederland met een geschatte omzet van 150 miljoen euro.
Voor een outplacementtraject moet men qua kosten rekenen op € 3.000 tot € 10.000. Deze prijs is mede afhankelijk van de duur van het traject - minimaal 3 tot maximaal 24 maanden - en het inschakelen van een psychologisch bureau.
Een prepensioencursus die vergelijkbaar is met outplacement (?), is vrijgesteld. Als de cursus een meer recreatief karakter heeft, kan deze wel belast zijn. De Belastingdienst kan op verzoek beoordelen in hoeverre de cursus onbelast mag worden vergoed of verstrekt.
Re-integratie is niet hetzelfde als outplacement. Bij re-integratie wordt een werknemer vanuit een uitkeringssituatie begeleid in het zoeken naar een baan. UWV is de opdrachtgever en betaalt de kosten.
Bij outplacement is een tegemoetkoming van de werkgever om de werknemer die al ontslagen is of nog ontslagen moet worden meer kans te geven werk te vinden. De werknemer zit niet in een (WW/WIA) uitkeringssituatie.
Outplacement is ook niet hetzelfde als loopbaanbegeleiding. Outplacement vindt plaats vanuit de bedreigende situatie van werkloosheid. Loopbaanbegeleiding staat hier los van en richt zich als regel op het verrichten van andere werkzaamheden binnen dezelfde organisatie.
Outplacementbureaus zijn niet beschermd, elke persoon kan een outplacementbureau beginnen. Voor het bewaken van de kwaliteit zijn de branchevereniging NOBOL en de beroepsvereniging NOLOC verantwoordelijk.
Voor outplacement geldt een gerichte vrijstelling. Zie Werkkostenregeling, Gerichte vrijgestelde kosten.
De vergoeding voor outplacement moet, om ze onbelast te mogen uitkeren, worden aangemerkt als loon uit tegenwoordige dienstbetrekking. Vaak maken deze vergoedingen echter deel uit van de ontslaguitkering/transitievergoeding*. Een ontslaguitkering (of transitievergoeding) kwalificeert zich echter in de regel als loon uit vroegere dienstbetrekking. Daarmee zou het dus niet meer mogelijk zijn de vergoedingen voor outplacement onbelast uit te keren.
Een Outplacementvergoeding is dus in principe een gerichte vrijstelling. Om geen discussie te krijgen of de vergoeding of verstrekking terecht onbelast is uitgekeerd, is het verstandig dat de werkgever de facturen van het Outplacement bureau of het Opleidingsinstituut betaalt.
* De maximale hoogte van de transitievergoeding wordt vermeld in subrubriek Transitievergoeding (tabellen).
De Belastingdienst heeft goedgekeurd dat het loon uit vroegere dienstbetrekking toch mag worden aangewezen als eindheffingsloon/via de vrije ruimte mag lopen. Voorwaarde is wel dat tegelijkertijd aan de werknemer loon uit tegenwoordige dienstbetrekking wordt uitgekeerd. Dat is bijvoorbeeld het geval als de werknemer behalve de ontslagvergoeding tegelijkertijd een eindafrekening ontvangt voor vakantiedagen die hij nog tegoed had. (Bron: BDO, 12 feb. 2016)
De kantonrechter is van oordeel dat de magazijnmedewerker terecht voor ontslag is aangedragen. Het verweer van de werknemer dat zijn collega zijn andere (oude) functie weer kan uitvoeren, slaat de rechter in de wind. De collega is namelijk niet in staat om zijn oude werkzaamheden te hervatten. Het magazijnwerk is nu de bedongen arbeid van de collega. Bovendien is de collega langer in dienst dan de werknemer. Verder concludeert de kantonrechter dat een werkgever niet verplicht is outplacement aan te bieden. Bovendien heeft de werkgever gemotiveerd toegelicht dat er binnen zijn bedrijf geen vacatures zijn en ook bij zusterbedrijven bleek er geen functie voor handen. De werknemer wilde zich namelijk omscholen tot dakdekker en bij een zusterbedrijf in dienst treden. Echter, de werkzaamheden in deze branche waren met ruim tien procent afgenomen en er was daardoor geen plaats voor een nieuwe medewerker. De kantonrechter oordeelt dat er geen sprake is van kennelijk onredelijk ontslag1. Zo heeft de werkgever het afspiegelingsprincipe op de juiste manier toegepast. De vordering van de werknemer wordt daarom afgewezen. (Bron: Rechtbank Amsterdam 27 oktober 2014, ECLI:NL:RBAMS:2014:7195)
1 Sinds 1 juli 2015 is de kennelijk onredelijk ontslagprocedure komen te vervallen. In plaats daarvan geldt nu de transitievergoeding. Bij uitzondering kan er nog sprake zijn van de zogeheten billijke vergoeding.
Meer informatie is te vinden in Handboek Loonheffingen. Ga naar subrubriek Loon- en inkomstenbelasting en klik bij Handboeken Loonheffingen op het door u gewenste jaar.
Steeds meer werknemers die hun baan dreigen te verliezen vinden dankzij specialistische begeleiding werk in een andere branche. Daar waar in 2014 de helft van de mensen een nieuwe werkgever vond buiten de eigen branche, is dit percentage in 2015 gestegen tot 75 procent. Ruim 70 procent verschuift ook naar een andere functie, een jaar eerder was dit nog 62 procent.
Opvallend is met name dat het steeds meer mensen lukt om onder begeleiding in een hele andere sector aan de slag te komen. Onder deze transfers zijn opmerkelijke loopbaanswitches. (Bron: Oval, 13 mei 2016)
De service is overgenomen uit Silicon Valley in Amerika. 80% van de deelnemers vindt daar een nieuwe uitdaging tijdens het traject, waarvan 71% tegen hetzelfde of zelfs een hoger salaris. Met RiseSmart wil Randstad klanten en kandidaten meer gemak, snelheid en transparantie bieden. Bovendien resulteert de nieuwe aanpak in een efficiëntere werkwijze die meer tijd creëert voor het onderhouden van persoonlijk contact. Het digitale karakter van de service vereenvoudigt de zoektocht naar de coach die het best past bij de kandidaat. Dit is niet per se de coach die het dichtst in de buurt woont. Ook hoeven deelnemers de deur niet meer uit, waardoor zij kostbare tijd besparen. (Bron: Randstad, 30 nov. 2017)
NB: Zie ook het artikel van Randstad, juni 2018