Prinsjesdag bevestigt dat werken loont
Opinie | do 19 sep 2019 | Auteur: Theo Gommer | Trefwoorden: Prinsjesdag, Pensioenakkoord, Marktrente, Marktwaarde, Rekenrente, Pensioenkorting
Prinsjesdag heeft niet de oplossing gebracht voor de vraag of, en zo ja hoe, pensioenkortingen voorkomen moeten of kunnen worden. Dat was natuurlijk ook niet te verwachten. De hoop is nog altijd dat de marktrente zoveel gaat stijgen, dat kortingen toch niet nodig zijn. Een keus om met een hogere rekenrente te gaan werken, zal pas op het laatste moment gemaakt worden.
Werken loont
Prinsjesdag 2019 betekent wel dat – nu eindelijk – werkenden erop vooruit moeten gaan. Dat is dan ook meteen dé oplossing voor het pensioenvraagstuk. Een jaar langer werken betekent 7% meer pensioen, 2 jaar langer werken levert 15% meer op.
PensioenAkkoord 2010
Het PensioenAkkoord 2010 hield in dat de
AOW van 65 naar 67 jaar ging, in 10 jaar tijd. Iedereen had/heeft zich dus kunnen voorbereiden op parttime langer werken. Bovendien is vanaf begin deze eeuw al bekend dat VUT- en prepensioen afgeschaft werden. Plan van het huidig PensioenAkkoord is om de ontwikkeling van de
AOW-leeftijd vanaf 2025 voor 2/3 te koppelen aan de resterende levensverwachting. De uitkomst van de rekensom is eenvoudig, gegeven het feit dat we allemaal steeds ouder worden.
Langer werken is dé oplossing
Dé oplossing voor ‘veel’ is dus langer – en meer werken. We zijn immers nog steeds ‘wereldkampioen deeltijd’. Als er meer mensen langer werken, lopen de kosten van sociale zekerheid fors terug. Die behelzen inmiddels wel 25% van de rijksbegroting. Meer werkenden, betekent ook meer belastinginkomsten. Dat kan gebruikt voor extra salarissen voor bijvoorbeeld zorg en onderwijs, waardoor de werkdruk terugloopt, ze extra personeel kunnen aantrekken et cetera.
Voorkomen pensioenkortingen
Afgezien hiervan ben ik voorstander om de rekenrente te verhogen naar 1,3%. Daarmee worden kortingen nú voorkomen. Voorwaarde is wel dat het PensioenAkkoord2022 wordt uitgevoerd én daarna hurry up de verdere vernieuwing van ons pensioenstelsel (en in bredere zin het arbeidsstelsel) wordt aangepakt.
Ledigheid is des duivels oorkussen
Zodat het een meer persoonlijke keus wordt om wel/niet, meer/minder te werken en eerder/later met (parttime) pensioen te gaan. Dát appelleert aan hoe ‘jongeren’ (lees: na 1960 geboren) denken. Eigen verantwoordelijkheid en maakbaarheid van het eigen (arbeids)leven.
Zoals mijn moeder altijd al zei: ledigheid is des duivels oorkussen. Gelijk had ze!
