Snel naar wendbaar beloningsbeleid in crisistijd!

Opinie  |  wo 23 sep 2020  |  Bron: AWVN / De Telegraaf  |  Auteur: Andries Bongers  |  Trefwoorden: , , , , ,

Het aloude dogma van de vakbonden is meer loon ter compensatie van gestegen kosten van levensonderhoud en de hogere productiviteit. Daar tegenover staat de klassieke wens van de werkgeversorganisatie om nu juist op loonkosten te besparen.
De AWVN dringt er bij  de FNV op aan dat zij haar voornemen om maatwerk te leveren in het cao-overleg nu ook in de praktijk moet gaan brengen, door te kijken hoe een bedrijf of bedrijfstak er nu echt voor staat. In veel te veel cao’s wordt nog steeds geschermd met de oude centrale loonwens van 5 procent. Dat kun je geen maatwerk noemen.’, aldus AWVN. in een reactie op de vandaag gepubliceerde arbeidsvoorwaardennota van vakbond FNV.
 

Maar kan het wat sneller?

Volgens AWVN is er wél sprake van vooruitgang, dat de FNV sinds het uitbreken van de coronacrisis ruimte biedt voor maatwerk in cao’s. Dat getuigt van realiteitszin, want men neemt daarmee langzamerhand afscheid van centraal beleid van een standaardpakket voor alle cao’s. Alleen mag het van AWVN wel iets sneller gaan.
Volgens AWVN moet het in het cao-overleg van de komende tijd vooral gaan over de vraag hoe arbeidsvoorwaarden kunnen bijdragen aan het aanpassingsvermogen van ondernemingen. De coronacrisis heeft aangetoond hoe belangrijk aanpassingsvermogen is voor de overlevingskansen van bedrijven. Door aanpassingsvermogen en overlevingskansen van bedrijven centraal te stellen, wordt ook de baanzekerheid van werknemers vergroot, aldus AWVN.
AWVN publiceerde in juni een eigen, aangepaste arbeidsvoorwaardennota onder de titel Arbeidsvoorwaarden in coronacrisis. Andere tijden, andere oplossingen. Een prima document als basis van het “nieuwe denken”.

Het nieuwe denken moet vooral het nieuwe doen worden

Maar als beide organisaties nu feitelijk hetzelfde willen, dan kan maatwerk nooit uniform worden bewerkstelligt.
Maatwerk kun je alleen bereiken door de wensen per organisatie af te stemmen en deze vooral te toetsen aan de visie, strategie en doelstellingen van de organisatie. Vervolgens dien je deze doelstellingen te vertalen naar een daarop aangepast arbeidsvoorwaardenpakket, waarbij flexibiliteit, ontwikkeling én autonomie de arbeidsomstandigheden dermate positief kunnen beïnvloeden dat kostenreductie niet het doel meer is, maar toekomstbestendigheid voor zowel de werknemer als werkgever.

Wat nu?

Wachten totdat de werkgeversvereniging en de bonden het met elkaar eens zijn? Voor wat betreft de CAO’s helaas wel, maar gelukkig kunnen werkgevers nu al wel aan de slag met de bedrijfseigen regelingen. Hier ligt de kans om op dat vlak nu al budgetneutraal tot een flexibel en wendbaar beleid te komen.

Meer weten over de aanpak van zo’n project? 
 

Andries Bongers

Andries Bongers Meer info