Een nieuwe thuiswerkregeling, onbelast vergoeden van de werkplek?
Opinie | wo 3 apr 2019 | Bron: AD | Auteur: Andries Bongers | Trefwoorden: Cafetariaregeling, Thuiswerkplek
Op de Facebook pagina van AD.nl stond het volgende artikel:
“Eens in de vijf jaar mag een werkgever een belastingvrije vergoeding van 1815 euro geven om thuis een kantoor in te richten. Voorwaarde is wel dat je minimaal een dag per week thuis werkt”.
Meer dan 1000 mensen reageerden hier positief op en zagen de mogelijkheden al voor zich. “
We moeten dit ook bij onze baas aankaarten en zitten de stookkosten er ook bij?” "Idee om dat potje eens aan te vragen etc. etc". "Ik zie alleen maar mogelijkheden voor o.a. Henk en mezelf..." Geen gebrek aan enthousiaste reacties.
Helaas mag deze onbelaste vergoeding al een aantal jaren niet meer na de verplichte invoering van de
WKR in 2015. In mijn boek
“Fiscaal Vriendelijk Belonen” was dit ooit een "bestseller" in het cafetariasysteem, maar helaas hebben we ons o.a. door Wiebes en kornuiten laten vertellen dat de
WKR met 1,2% van de loonsom hetzelfde was als de oude regelingen.
De thuiswerkregeling was ook nog zo, dat je helemaal niets hoefde aan te schaffen, er van uitgaande dat iedereen wel een laptop of een PC thuis had staan. Misschien wel de PC (privé) die al een aantal jaren daarvoor uit de onbelaste verstrekking was gehaald.
Uiteraard werd met de verplichte invoering van de
WKR meteen ook alle andere onbelaste voorzieningen en verstrekkingen geschrapt. Maar ver daarvoor was al het onbelast mogen vergoeden van ziektekosten uit het pakket gehaald. Nee, niet de premie, maar de ziektekosten. Die kosten die de verzekeraar niet of niet geheel vergoedde.
Bijvoorbeeld een “dure” gebitscorrectie.
Verlagen van de administratieve lasten levert miljoenen op
Met de zegen van de
WKR (1,2% van de loonsom mag de werkgever besteden aan onbelaste vergoedingen) kon je natuurlijk geen fiets meer betalen c.q. verruilen, waarvan je de kosten in een paar jaar tijd terugbetaalde. En de bedrijfsfitness niet te vergeten. Zo zijn er nog vele belastingvrije verstrekkingen te noemen uit die tijd. En het hele cafetariasysteem kon de werkgever budgetneutraal invoeren, waarbij ook nog eens de werkgeverslasten werden verlaagd.
Onder het mom van verlagen van de administratieve lasten werd de
WKR ingevoerd (zeg maar erdoor gedrukt). Vele miljoenen aan besparingen zou het opleveren. De meeste werkgevers zagen dat echter niet zitten (en hebben het ook nooit gezien), maar per 1-1-2015 moest iedereen er aan geloven.
Wat is nu de boodschap van dit verhaal?:
Eerst wanneer het is afgeschaft dringt de waarde ervan tot je door.
