Inhoud
- Begrip expatriëring
- Cijfers expatriëring
- 183-regeling
- Verdragenoverzicht
- A1/E101-verklaring
- Inkomen expatriate
- Methoden vaststellen uitzendvoorwaardenpakket
- Salary Split Design
- Voorbeeld Salary Split
- Extraterritoriale kosten
- Woonplaatsfictie
- Werknemersverzekeringen
- Volksverzekeringen AOW en Anw
- Vernieuwing regels sociale bescherming binnen Europese Unie (EU)
- 60-dagenregeling
- Luanda, Moskou, Tokyo duurste steden voor expats
- Vrouwelijke vrijgezel is voor bedrijven de meest geschikte expat
- Risicomanagement
- Naslag
- Minister Asscher sluit sociale zekerheidsverdrag met China
- Duitse uitzendwet op de schop – gevolgen voor Nederlandse werkgevers
- Dubbele belastingheffingen moeten Europees probleem zijn
- Zakenreis in het buitenland: wat trek ik aan?
- Dienstverlening grensinformatiepunten overheid
Begrip expatriëring
Grote en soms kleinere bedrijven zenden voor één, twee of meerdere jaren werknemers,
expatriates (expats) genoemd, naar het buitenland (expatriëring). Uitzending naar het buitenland houdt in dat de werknemer daar gaat wonen en werken. Uitzending of detachering (het verschil is onduidelijk) naar het buitenland gaat gepaard met onzekerheden, problemen, regelingen en aanpassingen. De werknemer moet verhuizen, het gezin gaat direct of later mee, de kinderen krijgen te maken met een andere school, vaak een andere taal, de werknemer moet in een vreemd land belastingen betalen, hij wil contact met het thuisfront onderhouden en later wil hij weer terug naar Nederland.
Cijfers expatriëring
De behoefte aan ontwikkeling van internationale managers en het opzetten van vestigingen in het buitenland heeft gezorgd voor een flinke toename in de inzet van expats. Het aantal werknemers dat uitgezonden wordt voor langer dan 5 jaar 'long-term expats', is sinds 2008 toegenomen van 21 procent naar 40 procent in 2012. Het aantal ‘global nomads’, nam in dezelfde periode toe van 6 naar 10 procent. Het aantal korte-termijn expats (met opdrachten van korter dan een jaar) is echter gedaald van 17% naar 11%.
63 Procent van de expats heeft een pensioenregeling in het land van herkomst. Dat kan prima uitpakken voor expats die worden uitgezonden tussen de 1 en 5 jaar, maar kan een fors pensioengat opleveren voor de ‘global nomads’. Slechts 12 procent van de multinationals met dit type expats heeft een internationale pensioenregeling ontwikkeld.
Bijna alle bedrijven (98%) bieden hun expats een particuliere ziektekostenverzekering. In 2005 was dit nog maar 57%. Ook hiervoor is het belangrijk een internationaal medisch plan op te stellen. Dit zorgt voor gelijke regelingen voor expats en minder tijd en geld aan administratieve handelingen. De kosten blijven echter een issue. Stijgingen tot 15 procent voor de premies voor internationale ziektekostenverzekeringen is geen uitzondering. Hoe meer landen, hoe complexer en hoe hoger de kosten.’
183-regeling
Als een organisatie de werknemer uitzendt naar het buitenland krijgt hij te maken met twee fiscale stelsels, dat van Nederland, omdat daar de organisatie is gevestigd en dat van het andere land, omdat de uitgezonden werknemer daar werkt. Zo kan een situatie ontstaan waarin sprake is van dubbele belasting, hetzelfde geldt voor de sociale verzekeringen, zie kader hieronder). Ter voorkoming van de dubbele belasting en onverzekerd zijn, heeft Nederland met een groot aantal landen verdragen gesloten, zie kader hieronder. Als er geen belastingverdrag is gesloten, kan de werknemer een beroep doen op het Besluit voorkoming dubbele belasting. Hierbij geldt onder meer als voorwaarde dat als de werknemer minstens 183 dagen binnen een tijdvak van 12 maanden in het andere land heeft gewerkt en gewoond.
Aan de andere kant, het woonland van de werknemer heeft het recht om belasting te heffen onder meer als de werknemer verblijft binnen een bepaalde periode niet langer dan 183 dagen in het werkland.
Voor meer (aanvullende) informatie wordt de lezer verwezen naar de site van BDO 'Aandachtspunten bij grensoverschrijdend werken' van
2 feb. 2016.
Verdragenoverzicht
Nederland heeft met een groot aantal landen belastingverdragen gesloten ter voorkoming van dubbele heffing van directe belastingen (onder andere inkomstenbelasting en dividendbelasting). Ook heeft Nederland verdragen afgesloten waarin de uitwisseling van fiscale informatie wordt geregeld. In dit overzicht zijn niet alleen belastingverdragen opgenomen, maar ook andere regelingen, zoals de Belastingregeling voor het Koninkrijk. Het
verdragenoverzicht wordt elk kwartaal bijgewerkt.
A1/E101-verklaring
A1/E101 is de naam van een Europees formulier. Met dit formulier kan iemand, als hij buiten Nederland werkt, aantonen dat hij in Nederland verzekerd is voor bijvoorbeeld AOW, kinderbijslag en werkloosheid. Alle landen van de Europese Unie gebruiken het formulier A1/E101. In Nederland moet de verklaring bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB) worden aangevraagd.
Inkomen expatriate
Het inkomen als expatriate is vaak het huidige salaris, vermeerderd met toelagen voor het woon-, levens- en bestedingspatroon elders en soms een 'hardship-allowance', populair gezegd een extra vergoeding in verband met gevaren en ongemak. Ook regelingen voor de huisvesting, het periodieke verlof naar Nederland, het volgen van taal- en cultuurcursussen en scholen voor de kinderen vragen de nodige aandacht en deskundigheid. Algemeen uitgangspunt is dat de expatriate, die zijn werkgever toch al veel kost, in het buitenland zijn werk moet kunnen doen en niet mag worden afgeleid door problemen waarmee tevoren geen rekening was gehouden.
Methoden vaststellen uitzendvoorwaardenpakket
Twee methoden om tot een aanvaardbaar uitzendvoorwaardenpakket te komen, zijn de home-net-methode en de local-going-rate-methode. Bij deze methoden speelt niet alleen het salaris een rol, maar ook de kosten van onder meer de lokale huisvesting, verhuizing en scholing van kinderen.
De home-net-methode komt het meest in aanmerking bij uitzendingen van beperkte duur (maximaal vijf jaar), waarna terugkeer naar het thuisland volgt. Uitgangspunt is hier dat de werknemer in koopkracht niet achteruit gaat.
Bij de local-going-rate-methode neemt men als norm de beloning die een gelijkwaardige functionaris in het gastland ontvangt. De werknemer ontvangt het salaris in de lokale valuta en daarboven ontvangt hij (vaak) een extra toeslag als premie voor zijn bereidheid om uitgezonden te worden.
Salary Split Design
Als een werknemer* in twee of meer landen werkzaam is, kan het salaris belast worden in meerdere landen. In dat geval is sprake van een zogenaamde salary split. Vanwege verschillende progressieve tariefstructuren en belastingvrije sommen levert een salary split vaak een aanzienlijk belastingvoordeel op. Soms ontstaat een salary split vanzelf, in andere gevallen wordt deze bewust gepland vanwege het fiscale voordeel. Naast fiscale kan een salary split ook juridische en sociale voordelen bieden.
* Wat voor de werknemer geldt, kan ook gelden voor de bestuurder/DGA.
Voorbeeld Salary Split
Een werknemer werkt voor meerdere werkgevers in verschillende landen. Het salaris wordt geknipt en hierdoor kan een tariefsvoordeel ontstaan.
Het belastingtarief in het buitenland zal door allerlei opstaptarieven en vrijstellingen vaak lager zijn dan in Nederland. Als u in Nederland woont, dan wordt dit salaris vrijgesteld op basis van het gemiddelde tarief over uw wereld inkomen, hiermee wordt in Nederland meer vrijgesteld, dan dat er in het buitenland wordt geheven. De salary split kan als gevolg daarvan zeer gunstig uitwerken.
U werkt voor een bedrijf in Nederland, maar daarnaast ook nog voor een bedrijf in Duitsland. Het totale inkomen bedraagt € 100.000 euro, waarvan u € 40.000 in Duitsland heeft verdiend. In Duitsland moet u over dit salaris 7.000 euro belasting betalen. Als u in Nederland € 100.000 zou verdienen dan bent u hierover € 39.000 euro belasting verschuldigd. Het Duitse salaris is in Nederland vrijgesteld volgens de formule 40.000/100.000 × 39.000 euro = € 15.600. Er wordt dus € 15.600 vrijgesteld terwijl u in Duitsland maar € 7.000 euro hoeft te betalen, wat een voordeel betekent van € 8.000 netto per jaar. De Salary Split wordt in de praktijk steeds regelmatiger toegepast, maar moet wel een realiteitsgehalte hebben en niet alleen een papieren structuur zijn. Dus geen “postbuswerkgevers”.
Extraterritoriale kosten
De uitgezonden werknemer kan onder voorwaarden belastingvrij een vergoeding voor extraterritoriale kosten krijgen. Dit zijn de extra kosten die hij maakt voor het tijdelijke verblijf in het buitenland. Tot de extraterritoriale kosten behoren ook uitgaven ter voorkoming van verblijfkosten in het buitenland (bijvoorbeeld als de werkgever aan de werknemer een gemeubileerd appartement aanbiedt). De vergoeding moet los van het loon zijn overeengekomen. Ook de 30%-regeling kan van toepassing zijn, zie
Buitenlandse werknemers.
Woonplaatsfictie
De Nederlandse wet kent een aantal woonplaatsficties. Zo wordt iemand die ophoudt in Nederland te wonen maar binnen een jaar weer in Nederland gaat wonen, geacht ook gedurende zijn afwezigheid in Nederland te hebben gewoond. Deze fictie is niet van toepassing als deze persoon:
- Gedurende zijn afwezigheid in een andere mogendheid of op de BES eilanden heeft gewoond.
- Aannemelijk maakt dat hij in een lidstaat van de EU, een BES-eiland1 of aangewezen verdragspartner als inwoner belasting moest betalen over zijn inkomen. Dit inkomen moest voor minstens 70% overeenkomen met het belastbaar inkomen uit de boxen 1, 2 en 3 van Nederland.
1 De Caribisch eilanden Bonaire, Saba en Sint Eustatius
Woonplaatsfictie: diplomaten
De woonplaatsfictie geldt ook voor de volgende uitgezonden personen:
- lid van een diplomatieke, permanente of consulaire vertegenwoordiging van het Nederland in het buitenland; of
- personen die in het kader van een verdrag waarbij Nederland partij is, werkzaamheden verrichten in een andere mogendheid.
Als de bovenstaande fictie van toepassing is, wordt de partner van de uitgezonden belastingplichtige eveneens geacht gedurende de afwezigheid in Nederland te wonen. Hetzelfde geldt voor de kinderen van de uitgezonden belastingplichtige, mits hij hen voor minstens 30% onderhoudt en zij jonger zijn dan 27 jaar.
Werknemersverzekeringen
Stel de werknemer wordt in het buitenland langdurig arbeidsongeschikt of werkloos (de organisatie gaat failliet o.i.d.), is hij dan verzekerd? Als regel zal de organisatie ervoor moeten zorgen een vrijwillige WAO/WIA- of WW-verzekeringen voor de werknemer af te sluiten en de kosten hiervan te dragen. Voor niet-wettelijke verzekeringen bij overlijden (Anw-hiaat), de WAO/WIA-hiaat en de WAO/WIA-excedent geldt in feite hetzelfde.
NB: Vele landen kennen registraties die te maken hebben met de uitzending naar het buitenland. Een voorbeeld: bij onze buren in België bestaat er een verplichting om een ‘
Limosa-melding’ te doen. Met deze melding wordt ervoor gezorgd dat er betere garanties zijn voor werknemers die uit het buitenland komen. De melding heeft ook te maken met de arbeidsvoorwaarden en sociale zekerheid die van toepassing zijn bij grensoverschrijdend verkeer. Blijft Nederland daarbij achter?
Volksverzekeringen AOW en Anw
Nederlanders die tijdelijk in het buitenland wonen of werken moeten rekening houden met een korting op de AOW, ook wel staatspensioen genoemd. De jaren in het buitenland tellen in de meeste gevallen niet mee voor de AOW-opbouw. Die wordt berekend over de jaren die een werknemer voor het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd in Nederland woonde of werkte, met een maximum van 50 jaar. Jaarlijks wordt er 2% AOW opgebouwd door middel van de sociale premies over het inkomen, werkte iemand tien jaar in het buitenland dan wordt zijn AOW met 20% gekort. De korting op de AOW treft ook mensen die op volwassen leeftijd naar Nederland zijn gekomen en anderzijds mensen die voor het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd Nederland hebben verlaten - immigranten en expats dus.
De vrijwillige verzekering voor de AOW en de Algemene Nabestaandenwet (Anw) voor mensen die in het buitenland wonen, wordt beperkt tot een periode van ten hoogste tien jaar. Uitkeringsgerechtigden van 50 jaar en ouder kunnen de vrijwillige AOW-verzekering voortzetten tot aan het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd en de vrijwillige Anw tot aan hun overlijden.
Vernieuwing regels sociale bescherming binnen Europese Unie (EU)
Het is voor EU-burgers vanaf 1 mei 2010 gemakkelijker om zich vrij door de verschillende landen van de EU te bewegen met behoud van hun sociale zekerheidsrechten, zoals opgebouwde pensioenrechten. De nieuwe regels zorgen ervoor dat wonen of werken over de grens eenvoudiger wordt. Ze leiden er onder meer toe dat iemand voor de sociale zekerheid geen nadeel ondervindt wanneer hij in het buitenland gaat werken, of over de grens gaat wonen. De afspraken gelden ook als iemand vanuit een ander land in Nederland gaat werken of wonen. Omgekeerd beschermt het mensen tegen dubbel verzekerd raken en dubbele premie moeten betalen. De nieuwe verordeningen van de EU - basisverordening (EG 883/2004) en toepassingsverordening (EG 987/2009) - zijn van toepassing op alle wettelijke sociale verzekeringen (de sociale bijstand valt buiten het bereik van de verordeningen) en bevatten regels die het onder meer mogelijk maken om tijdvakken van verzekering samen te tellen en uitkeringen mee te nemen naar een ander land binnen de EU.
Voor een werknemer is het uitgangspunt dat hij verzekerd is in de lidstaat waar hij/zij werkt, óók ingeval de woonplaats in een andere lidstaat ligt. Als een werknemer slechts één werkgever heeft, is de werknemer voortaan verzekerd in de lidstaat waar deze woont, als de werknemer in dat land ten minste 25% van zijn tijd werkt. Anders is de werknemer verzekerd in de lidstaat waar de werkgever is gevestigd. Als de werkgever is gevestigd in de lidstaat waar de werknemer woont, is de werknemer in het woonland verzekerd. Ook als een werknemer voor twee werkgevers in verschillende lidstaten werkt, is de werknemer in het woonland verzekerd.
De nieuwe regeling kan ertoe leiden dat een werknemer vanaf 1 mei 2010 in een andere lidstaat is verzekerd dan onder de bestaande regeling het geval is. Tot 1 mei 2020 geldt hiervoor een overgangsregeling. In dat geval blijft de werknemer verzekerd in de lidstaat waar dat nu het geval is zolang de situatie niet verandert.
60-dagenregeling
Wanneer een werknemer door zijn werkgever
tijdelijk in het buitenland te werk wordt gesteld, geldt algemeen als uitgangspunt dat het daarmee verdiende salaris belast mag worden in de werkstaat. Omdat dergelijk werk in het buitenland vaak maar kort duurt, heeft Nederland met veel staten in belastingverdragen afgesproken, dat het betreffende salaris onder voorwaarden toch niet door de werkstaat maar alleen door de woonstaat van de werknemer wordt belast. Hieraan is onder voorwaarden de grens van 60 dagen gesteld.
Luanda, Moskou, Tokyo duurste steden voor expats
Bedrijven die expats uitzenden zijn het duurste uit als deze werknemers naar Luanda in Angola worden uitgezonden. Ook steden als Moskou en Tokio zijn relatief kostbaar om expats naar uit te zenden. Dit blijkt uit het jaarlijkse
Cost of Livingonderzoek onder 214 steden wereldwijd. In het onderzoek worden op locatie de relatieve kosten gemeten van meer dan 200 zaken, waaronder huisvesting, vervoer, levensmiddelen, kleding, huishoudelijke artikelen en amusement.
Vrouwelijke vrijgezel is voor bedrijven de meest geschikte expat
Bedrijven zien vrouwen met een kennis van minstens twee talen en goede netwerkvaardigheden als de ideale executives voor internationale functies. Dat is de conclusie van een internationale studie van zorgverzekeraar Expacare bij een duizendtal internationale bedrijfsleiders. Uit het onderzoek blijkt dat 26,5 procent van de respondenten denkt dat vrouwen het meest geschikt voor internationale opdrachten. (Bron: Express.be,
14 apr. 2014)
Risicomanagement
Bedrijven sturen steeds vaker werknemers naar het buitenland. Maar met name in opkomende economieën kunnen daar risico's aan verbonden zijn. De meeste bedrijven hebben daar nog geen beleid voor gemaakt.
Dat blijkt uit onderzoek van ATP Corporate Travel onder een geselecteerde groep klanten. De meerderheid van de ondervraagden heeft geen richtlijnen om de risico’s tijdens buitenlandse reizen te managen. Sommige organisaties geloven dat een goede reisverzekering volstaat. Grotere bedrijven zijn zich steeds meer bewust van hun plicht om risico’s tijdens het zakenreizen te beperken, maar een uniform beleid dat door de organisatie in de volle breedte wordt gedragen, ontbreekt veelal. Uit het onderzoek blijkt dat klanten niet volledig op de hoogte zijn van de mogelijkheden om veiligheid te optimaliseren voor, tijdens én na de zakenreis. (Bron: PW De Gids,
24 juli 2015)
Naslag
Meer informatie is te vinden in Handboek Loonheffingen. Ga naar subrubriek Loon- en inkomstenbelasting en klik bij Handboeken Loonheffingen op het door u gewenste jaar.
Minister Asscher sluit sociale zekerheidsverdrag met China
Minister Asscher van Sociale Zaken heeft een sociale zekerheidsverdrag getekend met zijn Chinese collega, Yin Weimin. Daarin is afgesproken dat Nederlandse bedrijven geen dubbele sociale premies meer hoeven te betalen voor hun expats in China. Daarmee besparen zij naar verwachting miljoenen euro’s per jaar.
Minister Asscher: ,,Wij willen met dit verdrag onze relatie met China versterken en de concurrentiepositie voor het Nederlandse bedrijfsleven verbeteren. Ook wordt het hiermee aantrekkelijker voor Chinese bedrijven om zich in Nederland te vestigen. Daarmee komen er meer banen bij. Daar ben ik blij mee.’’
China is een belangrijke handelspartner voor het Nederlandse bedrijfsleven. Ruim 900 Nederlandse bedrijven hebben inmiddels 1500 vestigingen in China. In Nederland zijn tot nu toe zo’n 500 Chinese ondernemingen actief. De handel in goederen tussen China en Nederland is inmiddels gegroeid tot 43 miljard per jaar.
Het sociale zekerheidsverdrag met China treedt waarschijnlijk in 2017 in werking. (Bron: Rijksoverheid, 12 sep. 2016)
Uitschrijven uit het Bevolkingsregister
Wanneer mag of moet je je uitschrijven bij de Basisregistratie Personen?
- Indien je langer dan acht maanden in het buitenland verblijft, hoor je je officieel uit te schrijven uit de Basisregistratie Personen (BRP). De BRP was voorheen de GBA (Gemeentelijke Basis Administratie). Het GBA werd ook wel het bevolkingsregister genoemd;
- Dit kan gewoonlijk vanaf 5 dagen voor vertrek naar het buitenland. Sommige gemeenten houden er een “eigen” beleid op na en kunnen afwijken van deze termijn (meestal in jouw nadeel). Je kunt je afmelden bij de afdeling burgerzaken van de gemeente. Daar staan de persoonsgegevens van alle Nederlandse staatsburgers in de Basisregistratie Personen (BRP).
- Afmelden kan schriftelijk of persoonlijk. Een formulier invullen met een kopie van je paspoort is voldoende. Ook via Digi-D is soms iets te regelen. Let op: niet alle afdelingen van de verschillende gemeenten zijn even up to date!
- Sommige landen vereisen een bewijs van je uitschrijving uit Nederland. Vooral als je in het nieuwe land echt langere tijd wilt verblijven en/of je er wilt inschrijven. Het bewijs van uitschrijving ontvang je van de gemeente (vraag er om, mocht je het niet vanzelf krijgen).
- Wanneer je je gaat uitschrijven uit de BRP is het niet verplicht om je elders in te schrijven. Je hoeft je dus niet (in het buitenland) in te schrijven als woonachtige. Indien je je inschrijft op een ander adres in Nederland, dan behoor je op dat adres in principe wel te wonen. In sommige gevallen kun je echter een brief- of postadres opgeven, zonder dat je er woont.
- Voor advies en hulp kun je terecht bij de Buitenland Zaken Service van JoHo
Meer weten
Duitse uitzendwet op de schop – gevolgen voor Nederlandse werkgevers
De Duitse uitzendwet gaat per 1 april 2017 grondig op de schop. Dat meldt STRICK, een Duits advocaten- en adviesbureau. In Duitsland is voor het uitzenden van personeel een vergunning nodig. Dit geldt ook voor Nederlandse werkgevers met activiteiten in Duitsland. De details rond het uitzenden van personeel zijn in het Arbeitnehmerüberlassungsgesetz (AÜG) geregeld. Deze wet wordt per 1 april 2017 omvangrijk herzien.
Tot nu toe kon equal pay in Duitsland voor onbepaalde tijd worden voorkomen. Vanaf 1 april is echter in principe na 9 maanden de inlenersbeloning van toepassing. (Bron en meer: Over Salaris, 28 feb. 2017)
Dubbele belastingheffingen moeten Europees probleem zijn
Demissionair staatssecretaris Wiebes (Financiën) wil een onafhankelijke 'scheidsrechter' in de Europese Unie komen die kan ingrijpen als internationaal opererende bedrijven dubbele belastingheffingen krijgen. De Brexit kan ook roet in het eten gooien.
'We leven niet in een wereld waar alle belastingstelsels gelijk zijn. Daardoor blijven er interpretatieproblemen. Het moet niet zo zijn dat een belastingbetaler overal zelf moet aankloppen als er een conflict is en dan van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Onzekerheid daarover is niet goed voor de bedrijvigheid en het vestigingsklimaat,' verwijst Wiebes naar de dubbele belastingheffingen. ]
Volgens Wiebes moet de EU krachtiger gas geven om geschillen over dubbele heffingen aan te pakken. Hij wijst erop dat de EU wel de strijd heeft ingezet tegen multinationals die de verschillende belastingstelsels misbruiken om belasting te ontwijken. (Bron: CM, 10 apr. 2017)
Zakenreis in het buitenland: wat trek ik aan?
In grote lijnen lijkt zakelijke kleding overal op elkaar. Toch bestaan er veel culturele verschillen (op het gebied van kleding) die voor zakenlieden een valkuil vormen als ze op zakenreis gaan. Verschillen tussen landen worden in het artikel van Managers Online,
10 november 2017, uiteengezet.
Een voorbeeld, Engeland: In tegenstelling tot de rest van Europa, zijn Engelsen terughoudend in het kleurgebruik van hun kleding. Zo draagt men bijvoorbeeld alleen maar donkerblauwe en donkergrijze kostuums. Bruine schoenen ziet men hier als informeel. Daarom draagt iedereen zwarte schoenen. Bovendien draagt men in Engeland kostuums met een wijde pasvorm. Het loont de moeite om in mooie kleding te investeren in Engeland. Mooie kleding is hier namelijk een statussymbool.
Dienstverlening grensinformatiepunten overheid
Het kabinet gaat de grensinformatiepunten vanaf komend jaar financieel ondersteunen. De tien infopunten, verspreid langs de grens, bieden dienstverlening aan werknemers die werken, wonen of studeren in een van de buurlanden of dit van plan zijn. Staatssecretaris Tamara van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid sluit vandaag in Nijmegen een overeenkomst met vertegenwoordigers van de grensregio's.
Onder andere de provincie, SVB, UWV, Belastingdienst, CAK en partnerorganisaties in Duitsland en België werken samen in de grensinfopunten. Er zijn loketten in Terneuzen, Maastricht, Bergen op Zoom, Baarle Nassau, Eindhoven, Bad Nieuweschans en, over de grens, in Aachen-Eurode, Mönchengladbach, Kleef en Gronau. Digitaal biedt de website www.grensinfo.nl informatie.
Het kabinet en de regio's dragen vanaf 2020 ieder jaarlijks een miljoen euro bij. Voor de centrale back office, uitgevoerd door de Sociale Verzekeringsbank, stelt het Rijk per jaar negen ton beschikbaar. (Bron: Min SZW, 25 nov. 2019)
