Ons land is een kenniseconomie, maar wat heeft HR daarmee te maken?

Opinie  |  di 6 okt 2015  |  Bron: Redactie HR-kiosk  |  Auteur: Andries Bongers  |  Trefwoorden: Kenniseconomie

Ons land is een kenniseconomie. “Om op wereldniveau mee te kunnen blijven draaien, moet daarom een extra inspanning geleverd worden op alle niveaus van ons onderwijs.” Zo begint de schaduwtroonrede van Eliane Schoonman.

Eliane schoonman: diensten zijn ondergeschikt aan een basiseconomie

Mij uit het hart gegrepen. Laten we eens ophouden met te verkondigen dat we een dienstensector zijn. Diensten zijn ondergeschikt aan een basiseconomie. Zonder een goede basiseconomie kunnen we de diensten wel vergeten. Onze basiseconomie is gebaseerd op hoogstaande kennis van Landbouw, Veeteelt, Tuinbouw, Scheepsbouw, Offshore, Watermanagement, Baggeren, Milieu, Hightech o.a. op het gebied van chips.

Nederland is het land van grote uitvindingen.

Daar zijn we ons veel te weinig van bewust. Vandaag zag ik het fantastische nieuws dat een Nederlands bedrijf een doorbraak heeft gepleegd in de ontwikkeling van een nieuwe cholesterolbestrijder. Een van de vele successen in de afgelopen jaren op het gebied van Biotech.

Kennissamenleving één van de prioriteiten

In 2006 werd de Adviesraad voor Wetenschap en Technologie (en Innovatie) opgericht, die een beroep deed op het kabinet om de bevordering van de kennissamenleving tot één van zijn prioriteiten te maken. Om het huidige niveau van welzijn en welvaart te kunnen handhaven, zal Nederland het in de toekomst moeten hebben van zijn hersens.
'De AWTI wil een bijdrage leveren aan een kennissamenleving waarin iedereen met zijn talenten woekert, een cultuur waarin weetgierigheid, ondernemingszin en creativiteit tot bloei komen, en een toekomst waarin wij allemaal willen wonen (en werken).

In de troonrede (9 jaar later) komen we de zelfde zinnen weer tegen. In november 2015 presenteert de regering de Nationale Wetenschapsagenda, die wordt opgesteld in nauwe samenwerking met topwetenschappers en vooraanstaande ondernemers. Het doel is om niet alleen een impuls aan de internationale positie van onze universiteiten te geven, maar ook aan de innovatie- en concurrentiekracht van onze industrie en andere kennisintensieve sectoren.
Maar wat doet ons kabinet en politici (bestaande uit geschiedenisleraren en kunsthistorici) nu werkelijk aan het innovatieproces?

NL geen land van uitverkoop en kortingen

Samen met onze talenkennis en handelsgeest moeten we in staat zijn een wereldspeler te blijven. Maar hoe zorgen ervoor dat we geen land van “Uitverkoop en kortingen” worden? Waar onderwijs op een hoog niveau blijft, maar ook studies leiden tot een permanent innoveren om onze voorsprong te behouden. Waar we onze kennis niet dumpen, maar aanwenden om onze producten te verkopen.
Dat vraagt niet alleen om studies af te stemmen en te stimuleren op de macrodoelmatigheid en de jonge student, daarvoor te interesseren, maar vooral ook de oudere te bewegen tot een “education permanent”.

Ook de oudere bewegen tot een “education permanent”

Maar wie bepalen mede de vraag van de toekomst? Als HR niet meer is dan een leuker woord voor PZ, dan is mijn boodschap wellicht tevergeefs. Wanneer HR echter goed beseft dat Human Resources juist aangeeft welke kennis en vaardigheden we in de toekomst nodig hebben, dan is niet recruiting het meest belangrijke, maar vooral opleiden en trainen van bestaande disciplines een eerste opdracht. We moeten voorkomen dat kennis naar de toekomst verdampt en ouderen afhaken. Hoe kunnen we beide partijen stimuleren om “bij te blijven”?

Enquête

Dat begint met herkennen en erkennen en vervolgens grote daadkracht, waarbij HR een sleutelpositie inneemt in de bedrijfsstrategie.
Laat eens weten hoe jij als HR Professional hierover denkt en vul de NVP enquête in.