De Gelukkige Hans, het sprookje van Eric en Wouter

Opinie  |  wo 5 dec 2018  |  Bron: HR-kiosk  |  Auteur: Andries Bongers  |  Trefwoorden: , , , , ,

Het lijkt op het bekende sprookje van de gebroeders Grimm;  de knecht die achtereenvolgens een klomp goud verruilde voor een paard, een koe, een varken en toen een gans en uiteindelijk met een paar zware stenen bleef zitten.

Er was eens

Er was eens, lang geleden (1953), een wetgeving, die bepaalde of je wel of geen werknemer was in de zin van de sociale wetgeving. Een heel praktische wet, waarbij indertijd het GAK/UWV controleerde of er sprake was van een “werknemer in de zin van de sociale wetgeving”. Dat is het geval, wanneer er een gezagsverhouding is, persoonlijke dienstverrichting en loon.
Alleen wanneer iemand zelf bepaalt wanneer hij de klus uitvoert en helemaal zelf bepaalt op welke manier en tegen een aanneemsom, dan is diegene geen werknemer in de zin van de sociale wetten.
Wiebes, Koolmees, de Belastingdienst en de Tweede Kamer hebben van een gouden regel in12 jaar tijd * een puinhoop van gemaakt, die, nu we de consequenties ervan inzien, zwaar op de maag ligt.

Als een beslissing moeilijk is, stellen we ‘m toch gewoon uit

Tot 2020 wordt de wet DBA niet toegepast, zoals dat bij meer wetten gebeurt, die een groep niet bevalt. Een gedoogsituatie van maken; net als de koffieshops? Of mag iedereen zelf kiezen of hij een eigen risicodrager wordt? Privatisering heeft veel goeds gebracht. Of toch niet?
* In 2006 ging de verantwoordelijkheid van de controle op de verzekeringsplicht over van het UWV naar de Belastingdienst
 

Andries Bongers

Andries Bongers Meer info